Latin

edit

Etymology

edit

Present participle of insusurrō.

Participle

edit

īnsusurrāns (genitive īnsusurrantis); third-declension one-termination participle

  1. insinuating

Declension

edit

Third-declension participle.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative īnsusurrāns īnsusurrantēs īnsusurrantia
Genitive īnsusurrantis īnsusurrantium
Dative īnsusurrantī īnsusurrantibus
Accusative īnsusurrantem īnsusurrāns īnsusurrantēs
īnsusurrantīs
īnsusurrantia
Ablative īnsusurrante
īnsusurrantī1
īnsusurrantibus
Vocative īnsusurrāns īnsusurrantēs īnsusurrantia

1When used purely as an adjective.