intermortuus
Latin
editEtymology
editPerfect passive participle of intermorior, equivalent to inter- + mort- + -uus.
Participle
editintermortuus (feminine intermortua, neuter intermortuum); first/second-declension participle
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | intermortuus | intermortua | intermortuum | intermortuī | intermortuae | intermortua | |
Genitive | intermortuī | intermortuae | intermortuī | intermortuōrum | intermortuārum | intermortuōrum | |
Dative | intermortuō | intermortuō | intermortuīs | ||||
Accusative | intermortuum | intermortuam | intermortuum | intermortuōs | intermortuās | intermortua | |
Ablative | intermortuō | intermortuā | intermortuō | intermortuīs | |||
Vocative | intermortue | intermortua | intermortuum | intermortuī | intermortuae | intermortua |
References
edit- “intermortuus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “intermortuus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- intermortuus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.