interrogatiivi
Finnish
editEtymology
editInternationalism (see English interrogative), ultimately from Late Latin interrogātīvus.
Pronunciation
edit- IPA(key): /ˈinterːoɡɑtiːʋi/, [ˈin̪t̪e̞rːo̞ɡɑ̝ˌt̪iːʋi]
- Rhymes: -iːʋi
- Syllabification(key): in‧ter‧ro‧ga‧tii‧vi
Noun
editinterrogatiivi
Declension
editInflection of interrogatiivi (Kotus type 5/risti, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | interrogatiivi | interrogatiivit | ||
genitive | interrogatiivin | interrogatiivien | ||
partitive | interrogatiivia | interrogatiiveja | ||
illative | interrogatiiviin | interrogatiiveihin | ||
singular | plural | |||
nominative | interrogatiivi | interrogatiivit | ||
accusative | nom. | interrogatiivi | interrogatiivit | |
gen. | interrogatiivin | |||
genitive | interrogatiivin | interrogatiivien | ||
partitive | interrogatiivia | interrogatiiveja | ||
inessive | interrogatiivissa | interrogatiiveissa | ||
elative | interrogatiivista | interrogatiiveista | ||
illative | interrogatiiviin | interrogatiiveihin | ||
adessive | interrogatiivilla | interrogatiiveilla | ||
ablative | interrogatiivilta | interrogatiiveilta | ||
allative | interrogatiiville | interrogatiiveille | ||
essive | interrogatiivina | interrogatiiveina | ||
translative | interrogatiiviksi | interrogatiiveiksi | ||
abessive | interrogatiivitta | interrogatiiveitta | ||
instructive | — | interrogatiivein | ||
comitative | See the possessive forms below. |