intransitiu
Catalan edit
Etymology edit
Borrowed from Latin intrānsitīvus. By surface analysis, in- + transitiu (“transitive”).
Pronunciation edit
Adjective edit
intransitiu (feminine intransitiva, masculine plural intransitius, feminine plural intransitives)
- intransitive
- Antonym: transitiu
Derived terms edit
Further reading edit
- “intransitiu” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “intransitiu”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
- “intransitiu” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “intransitiu” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.