Latin edit

Etymology edit

Perfect participle of intueor

Participle edit

intuitus (feminine intuita, neuter intuitum); first/second-declension participle

  1. having observed
  2. having considered

Declension edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative intuitus intuita intuitum intuitī intuitae intuita
Genitive intuitī intuitae intuitī intuitōrum intuitārum intuitōrum
Dative intuitō intuitō intuitīs
Accusative intuitum intuitam intuitum intuitōs intuitās intuita
Ablative intuitō intuitā intuitō intuitīs
Vocative intuite intuita intuitum intuitī intuitae intuita

Noun edit

intuitus m (genitive intuitūs); fourth declension

  1. look, view (action)
  2. (transferred, only in ablative singular): respect, consideration

Declension edit

Fourth-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative intuitus intuitūs
Genitive intuitūs intuituum
Dative intuituī intuitibus
Accusative intuitum intuitūs
Ablative intuitū intuitibus
Vocative intuitus intuitūs

Descendants edit

  • Portuguese: intuito

References edit