intyga
Swedish edit
Etymology edit
From Middle Low German intügen. Cognate with German einzeugen.
Verb edit
intyga (present intygar, preterite intygade, supine intygat, imperative intyga)
Conjugation edit
Conjugation of intyga (weak)
Active | Passive | |||
---|---|---|---|---|
Infinitive | intyga | intygas | ||
Supine | intygat | intygats | ||
Imperative | intyga | — | ||
Imper. plural1 | intygen | — | ||
Present | Past | Present | Past | |
Indicative | intygar | intygade | intygas | intygades |
Ind. plural1 | intyga | intygade | intygas | intygades |
Subjunctive2 | intyge | intygade | intyges | intygades |
Participles | ||||
Present participle | intygande | |||
Past participle | intygad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs. |