Latin

edit

Etymology

edit

Perfect passive participle of iocor.

Participle

edit

iocātus (feminine iocāta, neuter iocātum); first/second-declension participle

  1. joked

Declension

edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative iocātus iocāta iocātum iocātī iocātae iocāta
Genitive iocātī iocātae iocātī iocātōrum iocātārum iocātōrum
Dative iocātō iocātō iocātīs
Accusative iocātum iocātam iocātum iocātōs iocātās iocāta
Ablative iocātō iocātā iocātō iocātīs
Vocative iocāte iocāta iocātum iocātī iocātae iocāta

References

edit
  • iocatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • I said it in jest: haec iocatus sum, per iocum dixi