Danish edit

Adjective edit

ironisk

  1. ironic

Inflection edit

Inflection of ironisk
Positive Comparative Superlative
Indefinte common singular ironisk 2
Indefinite neuter singular ironisk 2
Plural ironiske 2
Definite attributive1 ironiske
1) When an adjective is applied predicatively to something definite, the corresponding "indefinite" form is used.
2) The "indefinite" superlatives may not be used attributively.

Related terms edit

References edit

Norwegian Bokmål edit

Etymology edit

From Ancient Greek [Term?] eironikos.

Adjective edit

ironisk (neuter singular ironisk, definite singular and plural ironiske)

  1. ironic

Related terms edit

References edit

Norwegian Nynorsk edit

Etymology edit

From Ancient Greek eironikos.

Adjective edit

ironisk (neuter singular ironisk, definite singular and plural ironiske)

  1. ironic

Related terms edit

References edit

Swedish edit

Adjective edit

ironisk (comparative mer ironisk, superlative mest ironisk)

  1. ironic

Declension edit

Inflection of ironisk
Indefinite Positive Comparative Superlative2
Common singular ironisk mer ironisk mest ironisk
Neuter singular ironiskt mer ironiskt mest ironiskt
Plural ironiska mer ironiska mest ironiska
Masculine plural3 ironiske mer ironiska mest ironiska
Definite Positive Comparative Superlative
Masculine singular1 ironiske mer ironiske mest ironiske
All ironiska mer ironiska mest ironiska
1) Only used, optionally, to refer to things whose natural gender is masculine.
2) The indefinite superlative forms are only used in the predicative.
3) Dated or archaic

References edit