Finnish edit

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈirːoi̯tːɑːˣ/, [ˈirːo̞i̯t̪ːɑ̝ː(ʔ)]
  • Rhymes: -irːoitːɑː
  • Syllabification(key): ir‧roit‧taa

Verb edit

irroittaa (nonstandard)

  1. (hypercorrect) Alternative form of irrottaa

Conjugation edit

Inflection of irroittaa (Kotus type 53*C/muistaa, tt-t gradation)
indicative mood
present tense perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. irroitan en irroita 1st sing. olen irroittanut en ole irroittanut
2nd sing. irroitat et irroita 2nd sing. olet irroittanut et ole irroittanut
3rd sing. irroittaa ei irroita 3rd sing. on irroittanut ei ole irroittanut
1st plur. irroitamme emme irroita 1st plur. olemme irroittaneet emme ole irroittaneet
2nd plur. irroitatte ette irroita 2nd plur. olette irroittaneet ette ole irroittaneet
3rd plur. irroittavat eivät irroita 3rd plur. ovat irroittaneet eivät ole irroittaneet
passive irroitetaan ei irroiteta passive on irroitettu ei ole irroitettu
past tense pluperfect
person positive negative person positive negative
1st sing. irroitin en irroittanut 1st sing. olin irroittanut en ollut irroittanut
2nd sing. irroitit et irroittanut 2nd sing. olit irroittanut et ollut irroittanut
3rd sing. irroitti ei irroittanut 3rd sing. oli irroittanut ei ollut irroittanut
1st plur. irroitimme emme irroittaneet 1st plur. olimme irroittaneet emme olleet irroittaneet
2nd plur. irroititte ette irroittaneet 2nd plur. olitte irroittaneet ette olleet irroittaneet
3rd plur. irroittivat eivät irroittaneet 3rd plur. olivat irroittaneet eivät olleet irroittaneet
passive irroitettiin ei irroitettu passive oli irroitettu ei ollut irroitettu
conditional mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. irroittaisin en irroittaisi 1st sing. olisin irroittanut en olisi irroittanut
2nd sing. irroittaisit et irroittaisi 2nd sing. olisit irroittanut et olisi irroittanut
3rd sing. irroittaisi ei irroittaisi 3rd sing. olisi irroittanut ei olisi irroittanut
1st plur. irroittaisimme emme irroittaisi 1st plur. olisimme irroittaneet emme olisi irroittaneet
2nd plur. irroittaisitte ette irroittaisi 2nd plur. olisitte irroittaneet ette olisi irroittaneet
3rd plur. irroittaisivat eivät irroittaisi 3rd plur. olisivat irroittaneet eivät olisi irroittaneet
passive irroitettaisiin ei irroitettaisi passive olisi irroitettu ei olisi irroitettu
imperative mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. 1st sing.
2nd sing. irroita älä irroita 2nd sing.
3rd sing. irroittakoon älköön irroittako 3rd sing. olkoon irroittanut älköön olko irroittanut
1st plur. irroittakaamme älkäämme irroittako 1st plur.
2nd plur. irroittakaa älkää irroittako 2nd plur.
3rd plur. irroittakoot älkööt irroittako 3rd plur. olkoot irroittaneet älkööt olko irroittaneet
passive irroitettakoon älköön irroitettako passive olkoon irroitettu älköön olko irroitettu
potential mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. irroittanen en irroittane 1st sing. lienen irroittanut en liene irroittanut
2nd sing. irroittanet et irroittane 2nd sing. lienet irroittanut et liene irroittanut
3rd sing. irroittanee ei irroittane 3rd sing. lienee irroittanut ei liene irroittanut
1st plur. irroittanemme emme irroittane 1st plur. lienemme irroittaneet emme liene irroittaneet
2nd plur. irroittanette ette irroittane 2nd plur. lienette irroittaneet ette liene irroittaneet
3rd plur. irroittanevat eivät irroittane 3rd plur. lienevät irroittaneet eivät liene irroittaneet
passive irroitettaneen ei irroitettane passive lienee irroitettu ei liene irroitettu
Nominal forms
infinitives participles
active passive active passive
1st irroittaa present irroittava irroitettava
long 1st1
Possessive forms
Person sing. plur.
1st irroittaakseni irroittaaksemme
2nd irroittaaksesi irroittaaksenne
3rd irroittaakseen
irroittaaksensa
past irroittanut irroitettu
2nd inessive2 irroittaessa irroitettaessa agent3 irroittama
Possessive forms
Person sing. plur.
1st irroittaessani irroittaessamme
2nd irroittaessasi irroittaessanne
3rd irroittaessaan
irroittaessansa
negative irroittamaton
instructive irroittaen 1) Used only with a possessive suffix.

2) Usually with a possessive suffix (active only).
3) Usually with a possessive suffix. Not used with intransitive verbs. Distinct from nouns with the -ma suffix and third infinitive forms.
4) Some uses of the verbal noun are called the 'fourth infinitive' by certain sources (more details).
* The third-person singular indicative form irroittaa does not exhibit final gemination,
unlike the first infinitive (the lemma form), even though they are spelled identically.

3rd inessive irroittamassa
elative irroittamasta
illative irroittamaan
adessive irroittamalla
abessive irroittamatta
instructive irroittaman irroitettaman
4th4 verbal noun irroittaminen
5th1
Possessive forms
Person sing. plur.
1st irroittamaisillani irroittamaisillamme
2nd irroittamaisillasi irroittamaisillanne
3rd irroittamaisillaan
irroittamaisillansa