Finnish edit

Etymology edit

isontaa +‎ -ua

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈisontuɑˣ/, [ˈis̠o̞n̪ˌt̪uɑ̝(ʔ)]
  • Rhymes: -uɑ
  • Syllabification(key): i‧son‧tu‧a

Verb edit

isontua

  1. (intransitive) To grow in size.

Conjugation edit

Inflection of isontua (Kotus type 52*J/sanoa, nt-nn gradation)
indicative mood
present tense perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. isonnun en isonnu 1st sing. olen isontunut en ole isontunut
2nd sing. isonnut et isonnu 2nd sing. olet isontunut et ole isontunut
3rd sing. isontuu ei isonnu 3rd sing. on isontunut ei ole isontunut
1st plur. isonnumme emme isonnu 1st plur. olemme isontuneet emme ole isontuneet
2nd plur. isonnutte ette isonnu 2nd plur. olette isontuneet ette ole isontuneet
3rd plur. isontuvat eivät isonnu 3rd plur. ovat isontuneet eivät ole isontuneet
passive isonnutaan ei isonnuta passive on isonnuttu ei ole isonnuttu
past tense pluperfect
person positive negative person positive negative
1st sing. isonnuin en isontunut 1st sing. olin isontunut en ollut isontunut
2nd sing. isonnuit et isontunut 2nd sing. olit isontunut et ollut isontunut
3rd sing. isontui ei isontunut 3rd sing. oli isontunut ei ollut isontunut
1st plur. isonnuimme emme isontuneet 1st plur. olimme isontuneet emme olleet isontuneet
2nd plur. isonnuitte ette isontuneet 2nd plur. olitte isontuneet ette olleet isontuneet
3rd plur. isontuivat eivät isontuneet 3rd plur. olivat isontuneet eivät olleet isontuneet
passive isonnuttiin ei isonnuttu passive oli isonnuttu ei ollut isonnuttu
conditional mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. isontuisin en isontuisi 1st sing. olisin isontunut en olisi isontunut
2nd sing. isontuisit et isontuisi 2nd sing. olisit isontunut et olisi isontunut
3rd sing. isontuisi ei isontuisi 3rd sing. olisi isontunut ei olisi isontunut
1st plur. isontuisimme emme isontuisi 1st plur. olisimme isontuneet emme olisi isontuneet
2nd plur. isontuisitte ette isontuisi 2nd plur. olisitte isontuneet ette olisi isontuneet
3rd plur. isontuisivat eivät isontuisi 3rd plur. olisivat isontuneet eivät olisi isontuneet
passive isonnuttaisiin ei isonnuttaisi passive olisi isonnuttu ei olisi isonnuttu
imperative mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. 1st sing.
2nd sing. isonnu älä isonnu 2nd sing.
3rd sing. isontukoon älköön isontuko 3rd sing. olkoon isontunut älköön olko isontunut
1st plur. isontukaamme älkäämme isontuko 1st plur.
2nd plur. isontukaa älkää isontuko 2nd plur.
3rd plur. isontukoot älkööt isontuko 3rd plur. olkoot isontuneet älkööt olko isontuneet
passive isonnuttakoon älköön isonnuttako passive olkoon isonnuttu älköön olko isonnuttu
potential mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. isontunen en isontune 1st sing. lienen isontunut en liene isontunut
2nd sing. isontunet et isontune 2nd sing. lienet isontunut et liene isontunut
3rd sing. isontunee ei isontune 3rd sing. lienee isontunut ei liene isontunut
1st plur. isontunemme emme isontune 1st plur. lienemme isontuneet emme liene isontuneet
2nd plur. isontunette ette isontune 2nd plur. lienette isontuneet ette liene isontuneet
3rd plur. isontunevat eivät isontune 3rd plur. lienevät isontuneet eivät liene isontuneet
passive isonnuttaneen ei isonnuttane passive lienee isonnuttu ei liene isonnuttu
Nominal forms
infinitives participles
active passive active passive
1st isontua present isontuva isonnuttava
long 1st1
Possessive forms
Person sing. plur.
1st isontuakseni isontuaksemme
2nd isontuaksesi isontuaksenne
3rd isontuakseen
isontuaksensa
past isontunut isonnuttu
2nd inessive2 isontuessa isonnuttaessa agent3 isontuma
Possessive forms
Person sing. plur.
1st isontuessani isontuessamme
2nd isontuessasi isontuessanne
3rd isontuessaan
isontuessansa
negative isontumaton
instructive isontuen 1) Used only with a possessive suffix.

2) Usually with a possessive suffix (active only).
3) Usually with a possessive suffix. Not used with intransitive verbs. Distinct from nouns with the -ma suffix and third infinitive forms.
4) Some uses of the verbal noun are called the 'fourth infinitive' by certain sources (more details).

3rd inessive isontumassa
elative isontumasta
illative isontumaan
adessive isontumalla
abessive isontumatta
instructive isontuman isonnuttaman
4th4 verbal noun isontuminen
5th1
Possessive forms
Person sing. plur.
1st isontumaisillani isontumaisillamme
2nd isontumaisillasi isontumaisillanne
3rd isontumaisillaan
isontumaisillansa

Further reading edit

Anagrams edit