istibdat
Turkish
editEtymology
editFrom Ottoman Turkish استبداد (istibdad), from Arabic اِسْتِبْدَاد (istibdād), verbal noun of اِسْتَبَدَّ (istabadda).
Noun
editistibdat (definite accusative istibdadı, plural istibdatlar)
Declension
editRelated terms
editReferences
edit- Nişanyan, Sevan (2002–) “istibdat”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “استبداد”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 89