Latin edit

Etymology edit

From Biblical Hebrew יהודה (Y'huda, Judah).

Pronunciation edit

Adjective edit

iūdaicus (feminine iūdaica, neuter iūdaicum); first/second-declension adjective

  1. Jewish
    • c. 400, Jerome of Strido, tr., J. G. Lardinois, ed. The Latin Vulgate Bible, as published in Le Nouveau Testament de N.S. Jésus-Christ, Texte de la Vulgate, Imprimerie de J. G. Lardinois, Titus 1:14, page 342:
      Non intendentes judaicïs fabulis, et mandatis hominum, aversantium se a veritate.
      Not paying attention to Jewish fables, and commandments of men [who are] turning themselves away from truth.
  2. Of or relating to the province of Judea

Declension edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative iūdaicus iūdaica iūdaicum iūdaicī iūdaicae iūdaica
Genitive iūdaicī iūdaicae iūdaicī iūdaicōrum iūdaicārum iūdaicōrum
Dative iūdaicō iūdaicō iūdaicīs
Accusative iūdaicum iūdaicam iūdaicum iūdaicōs iūdaicās iūdaica
Ablative iūdaicō iūdaicā iūdaicō iūdaicīs
Vocative iūdaice iūdaica iūdaicum iūdaicī iūdaicae iūdaica

Synonyms edit

Descendants edit

  • English: Judaic
  • Sicilian: judecca