Hungarian

edit

Etymology

edit

Borrowed from German isometrisch (isometric).[1] With Latinate -ikus ending.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): [ˈizomɛtrikuʃ]
  • Hyphenation: izo‧met‧ri‧kus
  • Rhymes: -uʃ

Adjective

edit

izometrikus (not generally comparable, comparative izometrikusabb, superlative legizometrikusabb)

  1. isometric

Declension

edit
Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative izometrikus izometrikusak
accusative izometrikusat izometrikusakat
dative izometrikusnak izometrikusaknak
instrumental izometrikussal izometrikusakkal
causal-final izometrikusért izometrikusakért
translative izometrikussá izometrikusakká
terminative izometrikusig izometrikusakig
essive-formal izometrikusként izometrikusakként
essive-modal
inessive izometrikusban izometrikusakban
superessive izometrikuson izometrikusakon
adessive izometrikusnál izometrikusaknál
illative izometrikusba izometrikusakba
sublative izometrikusra izometrikusakra
allative izometrikushoz izometrikusakhoz
elative izometrikusból izometrikusakból
delative izometrikusról izometrikusakról
ablative izometrikustól izometrikusaktól
non-attributive
possessive - singular
izometrikusé izometrikusaké
non-attributive
possessive - plural
izometrikuséi izometrikusakéi

See also

edit

References

edit
  1. ^ Tótfalusi, István. Idegenszó-tár: Idegen szavak értelmező és etimológiai szótára (’A Storehouse of Foreign Words: an explanatory and etymological dictionary of foreign words’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2005. →ISBN