jafnkominn
Old Norse
editEtymology
editFrom jafn (“even”) + kominn (“come”), the latter being the present participle of koma (“to come”).
Adjective
editjafnkominn
Declension
edit Strong declension of jafnkominn
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | jafnkominn | jafnkomin | jafnkomit |
accusative | jafnkomnan | jafnkomna | jafnkomit |
dative | jafnkomnum | jafnkominni | jafnkomnu |
genitive | jafnkomins | jafnkominnar | jafnkomins |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | jafnkomnir | jafnkomnar | jafnkomin |
accusative | jafnkomna | jafnkomnar | jafnkomin |
dative | jafnkomnum | jafnkomnum | jafnkomnum |
genitive | jafnkominna | jafnkominna | jafnkominna |
Weak declension of jafnkominn
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | jafnkomni | jafnkomna | jafnkomna |
accusative | jafnkomna | jafnkomnu | jafnkomna |
dative | jafnkomna | jafnkomnu | jafnkomna |
genitive | jafnkomna | jafnkomnu | jafnkomna |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | jafnkomnu | jafnkomnu | jafnkomnu |
accusative | jafnkomnu | jafnkomnu | jafnkomnu |
dative | jafnkomnum | jafnkomnum | jafnkomnum |
genitive | jafnkomnu | jafnkomnu | jafnkomnu |
References
edit- “jafnkominn”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press