Albanian

edit

Etymology

edit

From Turkish kılıç (sword).[1]

Pronunciation

edit

Noun

edit

këllëç m (plural këllëçe, definite këllëçi, definite plural këllëçet)

  1. double-edged sword
    Gjithmonë mbante këllëçin me vete.
    He/she always kept his/her sword with him/her.
  2. (figurative) tyranny
    Nën këllëçin e sunduesit.
    Under the tyranny of the conqueror.

Synonyms

edit

References

edit
  1. ^ Topalli, K. (2017) “këllëç”, in Fjalor Etimologjik i Gjuhës Shqipe, Durrës, Albania: Jozef, page 743