Bikol Central

edit

Etymology

edit

Inherited from Proto-Malayo-Polynesian *ka-kaən, from Proto-Malayo-Polynesian *kaən, from Proto-Austronesian *kaən.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /kaˈkan/ [kaˈkan̪]
  • Hyphenation: ka‧kan

Verb

edit

kakán (plural karakan, Basahan spelling ᜃᜃᜈ᜔) (Naga)

  1. to eat; to dine
  2. to feed or give (someone or something) food to eat
  3. (dated) to eat a tape (of a cassette player, etc.)

Synonyms

edit

Derived terms

edit

See also

edit

Finnish

edit

Noun

edit

kakan

  1. genitive singular of kakka

Anagrams

edit

Icelandic

edit

Noun

edit

kakan

  1. definite nominative singular of kaka

Swedish

edit

Noun

edit

kakan

  1. definite singular of kaka

Anagrams

edit