third-person possessor
|
|
singular
|
plural
|
nominative
|
kaksinaismoraalinsa
|
kaksinaismoraalinsa
|
accusative
|
nom.
|
kaksinaismoraalinsa
|
kaksinaismoraalinsa
|
gen.
|
kaksinaismoraalinsa
|
genitive
|
kaksinaismoraalinsa
|
kaksinaismoraaliensa kaksinaismoraaleidensa kaksinaismoraaleittensa
|
partitive
|
kaksinaismoraaliaan kaksinaismoraaliansa
|
kaksinaismoraaleitaan kaksinaismoraalejaan kaksinaismoraaleitansa kaksinaismoraalejansa
|
inessive
|
kaksinaismoraalissaan kaksinaismoraalissansa
|
kaksinaismoraaleissaan kaksinaismoraaleissansa
|
elative
|
kaksinaismoraalistaan kaksinaismoraalistansa
|
kaksinaismoraaleistaan kaksinaismoraaleistansa
|
illative
|
kaksinaismoraaliinsa
|
kaksinaismoraaleihinsa
|
adessive
|
kaksinaismoraalillaan kaksinaismoraalillansa
|
kaksinaismoraaleillaan kaksinaismoraaleillansa
|
ablative
|
kaksinaismoraaliltaan kaksinaismoraaliltansa
|
kaksinaismoraaleiltaan kaksinaismoraaleiltansa
|
allative
|
kaksinaismoraalilleen kaksinaismoraalillensa
|
kaksinaismoraaleilleen kaksinaismoraaleillensa
|
essive
|
kaksinaismoraalinaan kaksinaismoraalinansa
|
kaksinaismoraaleinaan kaksinaismoraaleinansa
|
translative
|
kaksinaismoraalikseen kaksinaismoraaliksensa
|
kaksinaismoraaleikseen kaksinaismoraaleiksensa
|
abessive
|
kaksinaismoraalittaan kaksinaismoraalittansa
|
kaksinaismoraaleittaan kaksinaismoraaleittansa
|
instructive
|
—
|
—
|
comitative
|
—
|
kaksinaismoraaleineen kaksinaismoraaleinensa
|