kantincilik

Turkish

Etymology

From kantinci +‎ -lik.

Noun

kantincilik (definite accusative kantinciliği, plural kantincilikler)

1. operation of a canteen

Declension

Inflection
Nominative	kantincilik
Definite accusative	kantinciliği
	Singular	Plural
Nominative	kantincilik	kantincilikler
Definite accusative	kantinciliği	kantincilikleri
Dative	kantinciliğe	kantinciliklere
Locative	kantincilikte	kantinciliklerde
Ablative	kantincilikten	kantinciliklerden
Genitive	kantinciliğin	kantinciliklerin