kanttiini
Finnish
editPronunciation
editEtymology 1
editFrom Swedish kantin, from French cantine, from Italian cantina; see it for more.
Noun
editkanttiini
Declension
editInflection of kanttiini (Kotus type 6/paperi, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | kanttiini | kanttiinit | |
genitive | kanttiinin | kanttiinien kanttiineiden kanttiineitten | |
partitive | kanttiinia | kanttiineita kanttiineja | |
illative | kanttiiniin | kanttiineihin | |
singular | plural | ||
nominative | kanttiini | kanttiinit | |
accusative | nom. | kanttiini | kanttiinit |
gen. | kanttiinin | ||
genitive | kanttiinin | kanttiinien kanttiineiden kanttiineitten | |
partitive | kanttiinia | kanttiineita kanttiineja | |
inessive | kanttiinissa | kanttiineissa | |
elative | kanttiinista | kanttiineista | |
illative | kanttiiniin | kanttiineihin | |
adessive | kanttiinilla | kanttiineilla | |
ablative | kanttiinilta | kanttiineilta | |
allative | kanttiinille | kanttiineille | |
essive | kanttiinina | kanttiineina | |
translative | kanttiiniksi | kanttiineiksi | |
abessive | kanttiinitta | kanttiineitta | |
instructive | — | kanttiinein | |
comitative | See the possessive forms below. |
Further reading
edit- “kanttiini”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-01
Etymology 2
editNoun
editkanttiini
- first-person singular possessive form of illative singular of kantti
Categories:
- Finnish 3-syllable words
- Finnish terms with IPA pronunciation
- Rhymes:Finnish/ɑntːiːni
- Rhymes:Finnish/ɑntːiːni/3 syllables
- Finnish terms borrowed from Swedish
- Finnish terms derived from Swedish
- Finnish terms derived from French
- Finnish terms derived from Italian
- Finnish lemmas
- Finnish nouns
- Finnish paperi-type nominals
- Finnish non-lemma forms
- Finnish noun forms