Finnish edit

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈkɑrɑkːi/, [ˈkɑ̝rɑ̝kːi]
  • Rhymes: -ɑrɑkːi
  • Syllabification(key): ka‧rak‧ki

Etymology 1 edit

From Swedish karack, from French caraque.

Noun edit

karakki

  1. (nautical) carrack
Declension edit
Inflection of karakki (Kotus type 5*A/risti, kk-k gradation)
nominative karakki karakit
genitive karakin karakkien
partitive karakkia karakkeja
illative karakkiin karakkeihin
singular plural
nominative karakki karakit
accusative nom. karakki karakit
gen. karakin
genitive karakin karakkien
partitive karakkia karakkeja
inessive karakissa karakeissa
elative karakista karakeista
illative karakkiin karakkeihin
adessive karakilla karakeilla
ablative karakilta karakeilta
allative karakille karakeille
essive karakkina karakkeina
translative karakiksi karakeiksi
abessive karakitta karakeitta
instructive karakein
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of karakki (Kotus type 5*A/risti, kk-k gradation)
first-person singular possessor
singular plural
nominative karakkini karakkini
accusative nom. karakkini karakkini
gen. karakkini
genitive karakkini karakkieni
partitive karakkiani karakkejani
inessive karakissani karakeissani
elative karakistani karakeistani
illative karakkiini karakkeihini
adessive karakillani karakeillani
ablative karakiltani karakeiltani
allative karakilleni karakeilleni
essive karakkinani karakkeinani
translative karakikseni karakeikseni
abessive karakittani karakeittani
instructive
comitative karakkeineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative karakkisi karakkisi
accusative nom. karakkisi karakkisi
gen. karakkisi
genitive karakkisi karakkiesi
partitive karakkiasi karakkejasi
inessive karakissasi karakeissasi
elative karakistasi karakeistasi
illative karakkiisi karakkeihisi
adessive karakillasi karakeillasi
ablative karakiltasi karakeiltasi
allative karakillesi karakeillesi
essive karakkinasi karakkeinasi
translative karakiksesi karakeiksesi
abessive karakittasi karakeittasi
instructive
comitative karakkeinesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative karakkimme karakkimme
accusative nom. karakkimme karakkimme
gen. karakkimme
genitive karakkimme karakkiemme
partitive karakkiamme karakkejamme
inessive karakissamme karakeissamme
elative karakistamme karakeistamme
illative karakkiimme karakkeihimme
adessive karakillamme karakeillamme
ablative karakiltamme karakeiltamme
allative karakillemme karakeillemme
essive karakkinamme karakkeinamme
translative karakiksemme karakeiksemme
abessive karakittamme karakeittamme
instructive
comitative karakkeinemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative karakkinne karakkinne
accusative nom. karakkinne karakkinne
gen. karakkinne
genitive karakkinne karakkienne
partitive karakkianne karakkejanne
inessive karakissanne karakeissanne
elative karakistanne karakeistanne
illative karakkiinne karakkeihinne
adessive karakillanne karakeillanne
ablative karakiltanne karakeiltanne
allative karakillenne karakeillenne
essive karakkinanne karakkeinanne
translative karakiksenne karakeiksenne
abessive karakittanne karakeittanne
instructive
comitative karakkeinenne
third-person possessor
singular plural
nominative karakkinsa karakkinsa
accusative nom. karakkinsa karakkinsa
gen. karakkinsa
genitive karakkinsa karakkiensa
partitive karakkiaan
karakkiansa
karakkejaan
karakkejansa
inessive karakissaan
karakissansa
karakeissaan
karakeissansa
elative karakistaan
karakistansa
karakeistaan
karakeistansa
illative karakkiinsa karakkeihinsa
adessive karakillaan
karakillansa
karakeillaan
karakeillansa
ablative karakiltaan
karakiltansa
karakeiltaan
karakeiltansa
allative karakilleen
karakillensa
karakeilleen
karakeillensa
essive karakkinaan
karakkinansa
karakkeinaan
karakkeinansa
translative karakikseen
karakiksensa
karakeikseen
karakeiksensa
abessive karakittaan
karakittansa
karakeittaan
karakeittansa
instructive
comitative karakkeineen
karakkeinensa

Etymology 2 edit

kara +‎ -kki

Noun edit

karakki

  1. a plant in the genus Cressa
Declension edit
Inflection of karakki (Kotus type 5*A/risti, kk-k gradation)
nominative karakki karakit
genitive karakin karakkien
partitive karakkia karakkeja
illative karakkiin karakkeihin
singular plural
nominative karakki karakit
accusative nom. karakki karakit
gen. karakin
genitive karakin karakkien
partitive karakkia karakkeja
inessive karakissa karakeissa
elative karakista karakeista
illative karakkiin karakkeihin
adessive karakilla karakeilla
ablative karakilta karakeilta
allative karakille karakeille
essive karakkina karakkeina
translative karakiksi karakeiksi
abessive karakitta karakeitta
instructive karakein
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of karakki (Kotus type 5*A/risti, kk-k gradation)
first-person singular possessor
singular plural
nominative karakkini karakkini
accusative nom. karakkini karakkini
gen. karakkini
genitive karakkini karakkieni
partitive karakkiani karakkejani
inessive karakissani karakeissani
elative karakistani karakeistani
illative karakkiini karakkeihini
adessive karakillani karakeillani
ablative karakiltani karakeiltani
allative karakilleni karakeilleni
essive karakkinani karakkeinani
translative karakikseni karakeikseni
abessive karakittani karakeittani
instructive
comitative karakkeineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative karakkisi karakkisi
accusative nom. karakkisi karakkisi
gen. karakkisi
genitive karakkisi karakkiesi
partitive karakkiasi karakkejasi
inessive karakissasi karakeissasi
elative karakistasi karakeistasi
illative karakkiisi karakkeihisi
adessive karakillasi karakeillasi
ablative karakiltasi karakeiltasi
allative karakillesi karakeillesi
essive karakkinasi karakkeinasi
translative karakiksesi karakeiksesi
abessive karakittasi karakeittasi
instructive
comitative karakkeinesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative karakkimme karakkimme
accusative nom. karakkimme karakkimme
gen. karakkimme
genitive karakkimme karakkiemme
partitive karakkiamme karakkejamme
inessive karakissamme karakeissamme
elative karakistamme karakeistamme
illative karakkiimme karakkeihimme
adessive karakillamme karakeillamme
ablative karakiltamme karakeiltamme
allative karakillemme karakeillemme
essive karakkinamme karakkeinamme
translative karakiksemme karakeiksemme
abessive karakittamme karakeittamme
instructive
comitative karakkeinemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative karakkinne karakkinne
accusative nom. karakkinne karakkinne
gen. karakkinne
genitive karakkinne karakkienne
partitive karakkianne karakkejanne
inessive karakissanne karakeissanne
elative karakistanne karakeistanne
illative karakkiinne karakkeihinne
adessive karakillanne karakeillanne
ablative karakiltanne karakeiltanne
allative karakillenne karakeillenne
essive karakkinanne karakkeinanne
translative karakiksenne karakeiksenne
abessive karakittanne karakeittanne
instructive
comitative karakkeinenne
third-person possessor
singular plural
nominative karakkinsa karakkinsa
accusative nom. karakkinsa karakkinsa
gen. karakkinsa
genitive karakkinsa karakkiensa
partitive karakkiaan
karakkiansa
karakkejaan
karakkejansa
inessive karakissaan
karakissansa
karakeissaan
karakeissansa
elative karakistaan
karakistansa
karakeistaan
karakeistansa
illative karakkiinsa karakkeihinsa
adessive karakillaan
karakillansa
karakeillaan
karakeillansa
ablative karakiltaan
karakiltansa
karakeiltaan
karakeiltansa
allative karakilleen
karakillensa
karakeilleen
karakeillensa
essive karakkinaan
karakkinansa
karakkeinaan
karakkeinansa
translative karakikseen
karakiksensa
karakeikseen
karakeiksensa
abessive karakittaan
karakittansa
karakeittaan
karakeittansa
instructive
comitative karakkeineen
karakkeinensa

Further reading edit

Anagrams edit