kara
EnglishEdit
EtymologyEdit
From Punjabi ਕੜਾ (kaṛā); see Hindi कड़ा (kaṛā, “bracelet”).
NounEdit
kara (plural karas)
AnagramsEdit
BalineseEdit
RomanizationEdit
kara
BasqueEdit
NounEdit
kara
CornishEdit
EtymologyEdit
From Proto-Brythonic *karɨd. Cognate with Breton karout and Welsh caru.
VerbEdit
kara (irregular)
- to love
ConjugationEdit
Indicative | Subjunctive | Imperative | |||||
Pres-fut | Imperfect | Preterite | Conditional | Pres-fut | Imperfect | ||
1s | karav | karen | keris | karsen | kyrriv | karren | - |
2s | kerydh | kares | kersys | karses | kyrri | karres | kar |
3s | kar | kara | karas | karsa | karro | karra | kares |
1p | keryn | karen | kersyn | karsen | kerryn | karren | keryn |
2p | kerowgh | karewgh | kersowgh | karsewgh | kerrowgh | karrewgh | kerowgh |
3p | karons | karens | kersons | karsens | karrons | karrens | karens |
0 | kerir | kares | karas | karsys | kyrrer | karrys | - |
Present participle: ow kara Verbal adjective: kerys |
MutationEdit
Cornish consonant mutation | |||||
---|---|---|---|---|---|
unmutated | soft | aspirate | hard | mixed | mixed after 'th |
kara | gara | hara | unchanged | unchanged | unchanged |
EsperantoEdit
EtymologyEdit
From Italian caro, cara, from Latin cārus. Compare French cher.
PronunciationEdit
AdjectiveEdit
kara (accusative singular karan, plural karaj, accusative plural karajn)
- dear
- Mi amegas vin, mia kara.
- I love you so much, my dear.
- Kara S-ro Garcio, mi estas skribanta al vi ĉi tiun leteron, ĉar…
- Dear Mr. Garcia, I am writing you this letter because…
Derived termsEdit
FinnishEdit
PronunciationEdit
Etymology 1Edit
From Proto-Finnic *kara.
NounEdit
kara
- a dried branch, rib of a leaf or other similar dried part of a plant
- Synonym: karahka
- core (uneaten part of an apple or similar fruit)
- core of a pirn (in a weaving shuttle)
- (machining) spindle
- core (in injection molding)
- spindle (of a door or window handle, etc.)
- pin (a piece of wood, partly inserted inside the wall, that supports the frame of a window or door)
- valve stem
DeclensionEdit
Inflection of kara (Kotus type 9/kala, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | kara | karat | |
genitive | karan | karojen | |
partitive | karaa | karoja | |
illative | karaan | karoihin | |
singular | plural | ||
nominative | kara | karat | |
accusative | nom. | kara | karat |
gen. | karan | ||
genitive | karan | karojen karainrare | |
partitive | karaa | karoja | |
inessive | karassa | karoissa | |
elative | karasta | karoista | |
illative | karaan | karoihin | |
adessive | karalla | karoilla | |
ablative | karalta | karoilta | |
allative | karalle | karoille | |
essive | karana | karoina | |
translative | karaksi | karoiksi | |
instructive | — | karoin | |
abessive | karatta | karoitta | |
comitative | — | karoineen |
Possessive forms of kara (type kala) | ||
---|---|---|
possessor | singular | plural |
1st person | karani | karamme |
2nd person | karasi | karanne |
3rd person | karansa |
Derived termsEdit
Etymology 2Edit
NounEdit
kara
DeclensionEdit
Inflection of kara (Kotus type 9/kala, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | kara | karat | |
genitive | karan | karojen | |
partitive | karaa | karoja | |
illative | karaan | karoihin | |
singular | plural | ||
nominative | kara | karat | |
accusative | nom. | kara | karat |
gen. | karan | ||
genitive | karan | karojen karainrare | |
partitive | karaa | karoja | |
inessive | karassa | karoissa | |
elative | karasta | karoista | |
illative | karaan | karoihin | |
adessive | karalla | karoilla | |
ablative | karalta | karoilta | |
allative | karalle | karoille | |
essive | karana | karoina | |
translative | karaksi | karoiksi | |
instructive | — | karoin | |
abessive | karatta | karoitta | |
comitative | — | karoineen |
Possessive forms of kara (type kala) | ||
---|---|---|
possessor | singular | plural |
1st person | karani | karamme |
2nd person | karasi | karanne |
3rd person | karansa |
Etymology 3Edit
NounEdit
kara
DeclensionEdit
Inflection of kara (Kotus type 9/kala, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | kara | karat | |
genitive | karan | karojen | |
partitive | karaa | karoja | |
illative | karaan | karoihin | |
singular | plural | ||
nominative | kara | karat | |
accusative | nom. | kara | karat |
gen. | karan | ||
genitive | karan | karojen karainrare | |
partitive | karaa | karoja | |
inessive | karassa | karoissa | |
elative | karasta | karoista | |
illative | karaan | karoihin | |
adessive | karalla | karoilla | |
ablative | karalta | karoilta | |
allative | karalle | karoille | |
essive | karana | karoina | |
translative | karaksi | karoiksi | |
instructive | — | karoin | |
abessive | karatta | karoitta | |
comitative | — | karoineen |
Possessive forms of kara (type kala) | ||
---|---|---|
possessor | singular | plural |
1st person | karani | karamme |
2nd person | karasi | karanne |
3rd person | karansa |
AnagramsEdit
GothicEdit
RomanizationEdit
kara
- Romanization of 𐌺𐌰𐍂𐌰
HungarianEdit
EtymologyEdit
From kar + -a (possessive suffix).
PronunciationEdit
NounEdit
kara
- third-person singular single-possession possessive of kar (“faculty; ensemble”)
Usage notesEdit
For the possessive of kar in the sense “arm, lever”, see karja.
DeclensionEdit
Inflection (stem in long/high vowel, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | kara | — |
accusative | karát | — |
dative | karának | — |
instrumental | karával | — |
causal-final | karáért | — |
translative | karává | — |
terminative | karáig | — |
essive-formal | karaként | — |
essive-modal | karául | — |
inessive | karában | — |
superessive | karán | — |
adessive | karánál | — |
illative | karába | — |
sublative | karára | — |
allative | karához | — |
elative | karából | — |
delative | karáról | — |
ablative | karától | — |
non-attributive possessive - singular |
karáé | — |
non-attributive possessive - plural |
karáéi | — |
IdoEdit
PronunciationEdit
AdjectiveEdit
kara
JapaneseEdit
RomanizationEdit
kara
JingphoEdit
NounEdit
kara
KaraimEdit
AdjectiveEdit
kara
ReferencesEdit
KaraoEdit
NounEdit
kara
LatvianEdit
NounEdit
kara m
- genitive singular form of karš
Lower SorbianEdit
EtymologyEdit
Borrowed from Middle High German karre, ultimately from Latin carrus, from Gaulish *karros, from Proto-Celtic *karros (“wagon”).
PronunciationEdit
NounEdit
kara f (diminutive karka)
DeclensionEdit
ReferencesEdit
- Lower Sorbian vocabulary. In: Haspelmath, M. & Tadmor, U. (eds.) World Loanword Database. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology.
MapudungunEdit
NounEdit
kara (Raguileo spelling)
ReferencesEdit
- Wixaleyiñ: Mapucezugun-wigkazugun pici hemvlcijka (Wixaleyiñ: Small Mapudungun-Spanish dictionary), Beretta, Marta; Cañumil, Dario; Cañumil, Tulio, 2008.
NiasEdit
NounEdit
kara (mutated form gara)
Norwegian BokmålEdit
Etymology 1Edit
PronunciationEdit
NounEdit
kara n
Etymology 2Edit
PronunciationEdit
NounEdit
kara m
Norwegian NynorskEdit
NounEdit
kara n
NupeEdit
Etymology 1Edit
PronunciationEdit
NounEdit
kàrà
Etymology 2Edit
PronunciationEdit
NounEdit
kara (plural karazhì)
Etymology 3Edit
PronunciationEdit
NounEdit
kàrà
Etymology 4Edit
PronunciationEdit
NounEdit
kárà (plural káràzhì)
See alsoEdit
- sókùn (“compound wall built from one house to another”)
Old SaxonEdit
EtymologyEdit
From Proto-West Germanic *karu. Cognate with Old English caru, Old High German chara (“grief”), Old Norse kǫr (“sickbed”), Gothic 𐌺𐌰𐍂𐌰 (kara).
NounEdit
kara f
DeclensionEdit
This noun needs an inflection-table template.
OroqenEdit
AdjectiveEdit
kara
ReferencesEdit
- Whaley, Lindsay & Li, Fengxiang. (1998). The Suffix -Kan in Oroqen. Studies in Language. 22. 447-471. 10.1075/sl.22.2.06wha.
PolishEdit
PronunciationEdit
Etymology 1Edit
Inherited from Proto-Slavic *kara.
NounEdit
kara f
- punishment
- penalty, fine
- kara śmierci ― capital punishment/death penalty
DeclensionEdit
Derived termsEdit
Related termsEdit
Etymology 2Edit
Borrowed from German Karren, from Latin carrus.
NounEdit
kara f
DeclensionEdit
DescendantsEdit
- → Ukrainian: ґара (gara)
Etymology 3Edit
NounEdit
kara f
DeclensionEdit
Etymology 4Edit
See the etymology of the corresponding lemma form.
NounEdit
kara
- inflection of karo:
Etymology 5Edit
See the etymology of the corresponding lemma form.
AdjectiveEdit
kara
Further readingEdit
Rapa NuiEdit
NounEdit
kara
Serbo-CroatianEdit
VerbEdit
kara (Cyrillic spelling кара)
SilesianEdit
Etymology 1Edit
From German Karre, from Middle Low German karre and northern Middle High German karre, from Old Saxon karra and Old High German karra, from Latin carrus (“cart”), from Gaulish *karros, from Proto-Celtic *karros (“wagon”), from Proto-Indo-European *ḱr̥sós, zero-grade form of *ḱers- (“to run”).
NounEdit
kara f
Etymology 2Edit
From English car, from Middle English carre, from Anglo-Norman carre, from Old Northern French, from Latin carra, neuter plural of carrus, from Gaulish *karros, from Proto-Celtic *karros (“wagon”), from Proto-Indo-European *ḱr̥sós, zero-grade form of *ḱers- (“to run”).
NounEdit
kara f
TurkishEdit
EtymologyEdit
From Ottoman Turkish قره (kara), from Proto-Turkic *kara (“dark, black”).
PronunciationEdit
AdjectiveEdit
kara
- black, dark
- kara büyü ― black magic
- Synonym: siyah
- Antonyms: ak, beyaz
- brunette
- dark skinned
- (figuratively) evil, wicked, villainous
- (figuratively, archaic) courageous
DeclensionEdit
simple present | singular | plural |
---|---|---|
ben (I am) | karayım | karalarım* |
sen (you are) | karasın | karalarsın* |
o (he/she/it is) | kara / karadır | karalar* / karalardır* |
biz (we are) | karayız | karalarız |
siz (you are) | karasınız | karalarsınız |
onlar (they are) | karalar | karalardır |
simple past | singular | plural |
ben (I was) | karaydım | karalardım* |
sen (you were) | karaydın | karalardın* |
o (he/she/it was) | karaydı | karalardı* |
biz (we were) | karaydık | karalardık |
siz (you were) | karaydınız | karalardınız |
onlar (they were) | karaydılar | karalardı |
indirect / unwitnessed past | singular | plural |
ben (I was) | karaymışım | karalarmışım* |
sen (you were) | karaymışsın | karalarmışsın* |
o (he/she/it was) | karaymış | karalarmış* |
biz (we were) | karaymışız | karalarmışız |
siz (you were) | karaymışsınız | karalarmışsınız |
onlar (they were) | karaymışlar | karalarmış |
*Not used, but perhaps rarely - chiefly grammatical formations.
Note: Plural forms are not used with adjectives. |
DescendantsEdit
- → Adyghe: къарэ (qaare)
NounEdit
kara (definite accusative karayı, plural karalar)
DeclensionEdit
Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | kara | |
Definite accusative | karayı | |
Singular | Plural | |
Nominative | kara | karalar |
Definite accusative | karayı | karaları |
Dative | karaya | karalara |
Locative | karada | karalarda |
Ablative | karadan | karalardan |
Genitive | karanın | karaların |
Coordinate termsEdit
- (compass points)
kuzeybatı | kuzey şimal kara |
kuzeydoğu |
batı garp |
doğu şark | |
güneybatı | güney cenup ak |
güneydoğu |
See alsoEdit
beyaz, ak | gri, boz | siyah, kara |
kırmızı, kızıl; al | turuncu; kahverengi, konur, boz | sarı; bej |
limon çürüğü | yeşil | nane yeşili |
camgöbeği; turkuaz | gök, mavi | lacivert |
eflatun; mor | pembe; mor | yavruağzı |
VepsEdit
EtymologyEdit
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
NounEdit
kara
InflectionEdit
Inflection of kara (inflection type 5/sana) | |||
---|---|---|---|
nominative sing. | kara | ||
genitive sing. | karan | ||
partitive sing. | karad | ||
partitive plur. | karoid | ||
singular | plural | ||
nominative | kara | karad | |
accusative | karan | karad | |
genitive | karan | karoiden | |
partitive | karad | karoid | |
essive-instructive | karan | karoin | |
translative | karaks | karoikš | |
inessive | karas | karoiš | |
elative | karaspäi | karoišpäi | |
illative | karaha | karoihe | |
adessive | karal | karoil | |
ablative | karalpäi | karoilpäi | |
allative | karale | karoile | |
abessive | karata | karoita | |
comitative | karanke | karoidenke | |
prolative | karadme | karoidme | |
approximative I | karanno | karoidenno | |
approximative II | karannoks | karoidennoks | |
egressive | karannopäi | karoidennopäi | |
terminative I | karahasai | karoihesai | |
terminative II | karalesai | karoilesai | |
terminative III | karassai | — | |
additive I | karahapäi | karoihepäi | |
additive II | karalepäi | karoilepäi |
ReferencesEdit
- Zajceva, N. G.; Mullonen, M. I. (2007), “бухта”, in Uz’ venä-vepsläine vajehnik / Novyj russko-vepsskij slovarʹ [New Russian–Veps Dictionary], Petrozavodsk: Periodika
WanyiEdit
NounEdit
kara
ReferencesEdit
- Mary Laughren, Rob Pensalfini, Tom Mylne, Accounting for verb-initial order in an Australian language, in Verb First: On the syntax of verb-initial languages (2005)