kararsız

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish قرارسز (ḳararsız), from karar (“decision, resolution”) +‎ -sız (“-less, without”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ka.ɾaɾˈsɯz/
• Hyphenation: ka‧rar‧sız

Adjective

kararsız

1. Not having (been) decided, lacking decision, undecided, uncertain, indecisive, inconclusive.
2. Having difficulty deciding, torn, indecisive, wavering, hesitant.
3. unstable, fickle, inconstant

Declension

predicative forms of kararsız

present tense
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I am)	kararsızım	kararsız mıyım?	kararsız değilim	kararsız değil miyim?
sen (you are)	kararsızsın	kararsız mısın?	kararsız değilsin	kararsız değil misin?
o (he/she/it is)	kararsız / kararsızdır	kararsız mı?	kararsız değil	kararsız değil mi?
biz (we are)	kararsızız	kararsız mıyız?	kararsız değiliz	kararsız değil miyiz?
siz (you are)	kararsızsınız	kararsız mısınız?	kararsız değilsiniz	kararsız değil misiniz?
onlar (they are)	kararsız(lar)	kararsız(lar) mı?	kararsız değil(ler)	kararsız değiller mi?
past tense
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I was)	kararsızdım	kararsız mıydım?	kararsız değildim	kararsız değil miydim?
sen (you were)	kararsızdın	kararsız mıydın?	kararsız değildin	kararsız değil miydin?
o (he/she/it was)	kararsızdı	kararsız mıydı?	kararsız değildi	kararsız değil miydi?
biz (we were)	kararsızdık	kararsız mıydık?	kararsız değildik	kararsız değil miydik?
siz (you were)	kararsızdınız	kararsız mıydınız?	kararsız değildiniz	kararsız değil miydiniz?
onlar (they were)	kararsızdılar	kararsız mıydılar?	kararsız değildi(ler) / değillerdi	kararsız değil miydiler?
indirect past
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I was)	kararsızmışım	kararsız mıymışım?	kararsız değilmişim	kararsız değil miymişim?
sen (you were)	kararsızmışsın	kararsız mıymışsın?	kararsız değilmişsin	kararsız değil miymişsin?
o (he/she/it was)	kararsızmış	kararsız mıymış?	kararsız değilmiş	kararsız değil miymiş?
biz (we were)	kararsızmışız	kararsız mıymışız?	kararsız değilmişiz	kararsız değil miymişiz?
siz (you were)	kararsızmışsınız	kararsız mıymışsınız?	kararsız değilmişsiniz	kararsız değil miymişsiniz?
onlar (they were)	kararsızmışlar	kararsız mıymışlar?	kararsız değilmiş(ler) / değillermiş	kararsız değil miymişler?
conditional
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (if I)	kararsızsam	kararsız mıysam?	kararsız değilsem	kararsız değil miysem?
sen (if you)	kararsızsan	kararsız mıysan?	kararsız değilsen	kararsız değil miysen?
o (if he/she/it)	kararsızsa	kararsız mıysa?	kararsız değilse	kararsız değil miyse?
biz (if we)	kararsızsak	kararsız mıysak?	kararsız değilsek	kararsız değil miysek?
siz (if you)	kararsızsanız	kararsız mıysanız?	kararsız değilseniz	kararsız değil miyseniz?
onlar (if they)	kararsızsalar	kararsız mıysalar?	kararsız değilseler / değillerse	kararsız değil miyseler?

Derived terms

• kararsız denge
• kararsızca
• kararsızlık

 

Further reading

• “kararsız”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
• Çağbayır, Yaşar (2007) “kararsız”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 2425