keklik

See also: kéklik

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish ككلیك (keklik), from Proto-Turkic [Term?]. Cognate with Old Turkic [script needed] (keklik), [script needed] (kekelik), Kazakh кекілік (kekılık), Azerbaijani kəklik, etc.

Pronunciation

• IPA^(key): /cecˈlic/

• Audio:

  (file)

Noun

keklik

1. partridge
2. (figurative) a beautiful woman

Declension

Inflection
Nominative	keklik
Definite accusative	kekliği
	Singular	Plural
Nominative	keklik	keklikler
Definite accusative	kekliği	keklikleri
Dative	kekliğe	kekliklere
Locative	keklikte	kekliklerde
Ablative	keklikten	kekliklerden
Genitive	kekliğin	kekliklerin

Derived terms

• çantada keklik
• keklik gibi
• keklikgözü
• kınalı kekli
• torbada kekli

 

Further reading

• “keklik”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
• Nişanyan, Sevan (2002–) “keklik”, in Nişanyan Sözlük