kenon

See also: Kenon

Esperanto

Noun

kenon

accusative of keno

Semai

Etymology

From an infixed form of Proto-Mon-Khmer *kun ~ *kuun ~ *kuən (“child”). Cognate with Chut [Rục] kunɔːn¹, Juang kɔnɔn ("child, son, the young one; young"), Khmu [Cuang] krnɔːn ("uterus").

Noun

kenon^[1]

child

References

^ Basrim bin Ngah Aching (2008) Kamus Engròq Semay – Engròq Malaysia, Kamus Bahasa Semai – Bahasa Malaysia, Bangi: Institut Alam dan Tamadun Melayu, Universiti Kebangsaan Malaysia

[1] Basrim bin Ngah Aching (2008) Kamus Engròq Semay – Engròq Malaysia, Kamus Bahasa Semai – Bahasa Malaysia, Bangi: Institut Alam dan Tamadun Melayu, Universiti Kebangsaan Malaysia

[1]