kensla
Faroese
editEtymology
editFrom Old Norse kensla, from the verb kænna (“to experience, feel, make known”).
Pronunciation
editNoun
editkensla f (genitive singular kenslu, plural kenslur)
Declension
editDeclension of kensla | ||||
---|---|---|---|---|
f1 | singular | plural | ||
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | kensla | kenslan | kenslur | kenslurnar |
accusative | kenslu | kensluna | kenslur | kenslurnar |
dative | kenslu | kensluni | kenslum | kenslunum |
genitive | kenslu | kenslunnar | kensla | kenslanna |
Related terms
edit- kenna (2) (to feel)
Noun
editkensla f (genitive singular kenslu, plural kenslur)
- (rare) instruction, class
Declension
editDeclension of kensla | ||||
---|---|---|---|---|
f1 | singular | plural | ||
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | kensla | kenslan | kenslur | kenslurnar |
accusative | kenslu | kensluna | kenslur | kenslurnar |
dative | kenslu | kensluni | kenslum | kenslunum |
genitive | kenslu | kenslunnar | kensla | kenslanna |
Synonyms
editRelated terms
edit- kenna (3) (to teach)