kiinnipito
Finnish edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Noun edit
kiinnipito
- holding (the act of holding something)
Declension edit
Inflection of kiinnipito (Kotus type 1*F/valo, t-d gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | kiinnipito | kiinnipidot | ||
genitive | kiinnipidon | kiinnipitojen | ||
partitive | kiinnipitoa | kiinnipitoja | ||
illative | kiinnipitoon | kiinnipitoihin | ||
singular | plural | |||
nominative | kiinnipito | kiinnipidot | ||
accusative | nom. | kiinnipito | kiinnipidot | |
gen. | kiinnipidon | |||
genitive | kiinnipidon | kiinnipitojen | ||
partitive | kiinnipitoa | kiinnipitoja | ||
inessive | kiinnipidossa | kiinnipidoissa | ||
elative | kiinnipidosta | kiinnipidoista | ||
illative | kiinnipitoon | kiinnipitoihin | ||
adessive | kiinnipidolla | kiinnipidoilla | ||
ablative | kiinnipidolta | kiinnipidoilta | ||
allative | kiinnipidolle | kiinnipidoille | ||
essive | kiinnipitona | kiinnipitoina | ||
translative | kiinnipidoksi | kiinnipidoiksi | ||
abessive | kiinnipidotta | kiinnipidoitta | ||
instructive | — | kiinnipidoin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Further reading edit
- “kiinnipito”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (online dictionary, continuously updated, in Finnish), Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-02