klakier

Polish

Etymology

Borrowed from French claqueur.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkla.kjɛr/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -akjɛr
• Syllabification: kla‧kier

Noun

klakier m pers

1. claqueur (person paid to clap at theatre performances)

   Synonym: klaskacz

2. (derogatory) sycophant, yeasayer

   Synonym: pochlebca

Declension

Declension of klakier

	singular	plural
nominative	klakier	klakierzy/klakiery (deprecative)
genitive	klakiera	klakierów
dative	klakierowi	klakierom
accusative	klakiera	klakierów
instrumental	klakierem	klakierami
locative	klakierze	klakierach
vocative	klakierze	klakierzy

Derived terms

adjective

• klakierski

 

verb

• klakierować impf

 

Related terms

noun

• klaka

 

Further reading

• klakier in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• klakier in Polish dictionaries at PWN