klejn
Danish
editEtymology
editFrom Middle Low German klēn(e), klein(e) and German klein, from Proto-Germanic *klainiz (“fine, tender”), cognate with English clean, Dutch klein (“small”).
Pronunciation
editAdjective
editklejn (neuter klejnt, plural and definite singular attributive klejne)
References
edit- “klejn” in Den Danske Ordbog