klekja

Icelandic

From Old Norse klekja, perhaps of imitative origin, akin to English cluck.

klekja (weak verb, third-person singular past indicative klakti, supine klakið)

^{The template Template:is-conj-w1 does not use the parameter(s): j=j
Please see Module:checkparams for help with this warning.}

klekja — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að klekja
supine (sagnbót)		klakið
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		klekjandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég klek	við klekjum	present (nútíð)	ég kleki	við klekjum
	þú klekur	þið klekið		þú klekir	þið klekið
	hann, hún, það klekur	þeir, þær, þau klekja		hann, hún, það kleki	þeir, þær, þau kleki

past (þátíð)	ég klakti	við klöktum	past (þátíð)	ég klekti	við klektum
	þú klaktir	þið klöktuð		þú klektir	þið klektuð
	hann, hún, það klakti	þeir, þær, þau klöktu		hann, hún, það klekti	þeir, þær, þau klektu

imperative (boðháttur)	klek (þú)	klekið (þið)
	klektu	klekiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

klekjast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að klekjast
supine (sagnbót)		klakist
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		klekjandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég klekst	við klekjumst	present (nútíð)	ég klekjist	við klekjumst
	þú klekst	þið klekjist		þú klekjist	þið klekjist
	hann, hún, það klekst	þeir, þær, þau klekjast		hann, hún, það klekjist	þeir, þær, þau klekjist

past (þátíð)	ég klaktist	við klöktumst	past (þátíð)	ég klektist	við klektumst
	þú klaktist	þið klöktust		þú klektist	þið klektust
	hann, hún, það klaktist	þeir, þær, þau klöktust		hann, hún, það klektist	þeir, þær, þau klektust

imperative (boðháttur)	klekst (þú)	klekist (þið)
	klekstu	klekisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

klakinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	klakinn	klakin	klakið	klaktir	klaktar	klakin
accusative (þolfall)	klakinn	klakta	klakið	klakta	klaktar	klakin
dative (þágufall)	klöktum	klakinni	klöktu	klöktum	klöktum	klöktum
genitive (eignarfall)	klakins	klakinnar	klakins	klakinna	klakinna	klakinna

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	klakti	klakta	klakta	klöktu	klöktu	klöktu
accusative (þolfall)	klakta	klöktu	klakta	klöktu	klöktu	klöktu
dative (þágufall)	klakta	klöktu	klakta	klöktu	klöktu	klöktu
genitive (eignarfall)	klakta	klöktu	klakta	klöktu	klöktu	klöktu

klekja (singular past indicative klakti, plural past indicative klǫktu, past participle klaktr)

Conjugation of klekja — active (weak class 1)

“klekja”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press