kliedziens

Latvian

Etymology

From kliegt (“to cry, to shout”) +‎ -iens.

Noun

kliedziens m (1st declension)

1. cry, screech, shout

Declension

Declension of kliedziens (1st declension)

	singular (vienskaitlis)	plural (daudzskaitlis)
nominative (nominatīvs)	kliedziens	kliedzieni
accusative (akuzatīvs)	kliedzienu	kliedzienus
genitive (ģenitīvs)	kliedziena	kliedzienu
dative (datīvs)	kliedzienam	kliedzieniem
instrumental (instrumentālis)	kliedzienu	kliedzieniem
locative (lokatīvs)	kliedzienā	kliedzienos
vocative (vokatīvs)	kliedzien	kliedzieni