klokan
See also: Klokan
Czech edit
Etymology edit
Probably coined by Jan Svatopluk Presl in the 19th century, probably inspired by skokan;[1][2] the initial k- probably according to German Känguruh.[1]
Pronunciation edit
Noun edit
klokan m anim
Declension edit
Derived terms edit
References edit
- ↑ 1.0 1.1 "klokan" in Jiří Rejzek, Český etymologický slovník, electronic version, Leda, 2007
- ^ Machek, Václav (1968) Etymologický slovník jazyka českého [Etymological Dictionary of the Czech Language], 2nd edition, Prague: Academia
Further reading edit
Serbo-Croatian edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Noun edit
klòkan m (Cyrillic spelling кло̀кан)
Declension edit
Slovene edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Noun edit
klọ̑kan m anim
Inflection edit
Masculine anim., hard o-stem | |||
---|---|---|---|
nom. sing. | klókan | ||
gen. sing. | klókana | ||
singular | dual | plural | |
nominative (imenovȃlnik) |
klókan | klókana | klókani |
genitive (rodȋlnik) |
klókana | klókanov | klókanov |
dative (dajȃlnik) |
klókanu | klókanoma | klókanom |
accusative (tožȋlnik) |
klókana | klókana | klókane |
locative (mẹ̑stnik) |
klókanu | klókanih | klókanih |
instrumental (orọ̑dnik) |
klókanom | klókanoma | klókani |
Synonyms edit
Further reading edit
- “klokan”, in Slovarji Inštituta za slovenski jezik Frana Ramovša ZRC SAZU, portal Fran