knäfall
Swedish
editEtymology
editInherited from Old Swedish knäfal. By surface analysis, knä + fall.
Noun
editknäfall n
- kneeling, genuflection
- Synonym: knäböjning
Declension
editDeclension of knäfall | ||||
---|---|---|---|---|
Singular | Plural | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Nominative | knäfall | knäfallet | knäfall | knäfallen |
Genitive | knäfalls | knäfallets | knäfalls | knäfallens |