knútur

See also: Knútur

Faroese

Etymology

From Old Norse knútr, from Proto-Germanic (compare *knuttan-, whence English knot).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈknʉuːtʊɹ/
• Rhymes: -ʉuːtʊɹ

Noun

knútur m (genitive singular knúts, plural knútar)

1. knot
2. lump

Declension

Declension of knútur
m6	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	knútur	knúturin	knútar	knútarnir
accusative	knút	knútin	knútar	knútarnar
dative	knúti	knútinum	knútum	knútunum
genitive	knúts	knútsins	knúta	knútanna

Synonyms

• (lump): knykil

Derived terms

• ábindingarknútur
• áttatalsknútur
• dímunarknútur
• ferastaknútur
• kampannaknútur
• konufólkaknútur
• kuntuknútur
• kyndilsmessuknútur
• lykkjuknútur
• ráknútur, ráarknútur
• æðraknútur
• øklaknútur