komtur

See also: Komtur

Polish

Etymology

Borrowed from German Komtur.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkɔm.tur/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔmtur
• Syllabification: kom‧tur

Noun

komtur m pers

1. (military, historical) commander, knight commander

Declension

Declension of komtur

	singular	plural
nominative	komtur	komturzy/komtury (deprecative)
genitive	komtura	komturów
dative	komturowi	komturom
accusative	komtura	komturów
instrumental	komturem	komturami
locative	komturze	komturach
vocative	komturze	komturzy

Derived terms

nouns

• arcykomtur
• komturia
• komturstwo

 

Further reading

• komtur in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• komtur in Polish dictionaries at PWN