koneser
Polish
editEtymology
editBorrowed from French connaisseur.
Pronunciation
editNoun
editkoneser m pers (female equivalent koneserka)
Declension
editDeclension of koneser
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | koneser | koneserzy/konesery (deprecative) |
genitive | konesera | koneserów |
dative | koneserowi | koneserom |
accusative | konesera | koneserów |
instrumental | koneserem | koneserami |
locative | koneserze | koneserach |
vocative | koneserze | koneserzy |
Derived terms
editadjective
noun