konfident

See also: Konfident

Polish

Etymology

Borrowed from German Konfident, from French confident, from Latin cōnfīdēns.

Pronunciation

• IPA^(key): /kɔnˈfi.dɛnt/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -idɛnt
• Syllabification: kon‧fi‧dent

Noun

konfident m pers (female equivalent konfidentka)

1. (dated) confidant
2. (derogatory) informant, secret agent

   Synonym: donosiciel

Declension

Declension of konfident

	singular	plural
nominative	konfident	konfidenci/konfidenty (deprecative)
genitive	konfidenta	konfidentów
dative	konfidentowi	konfidentom
accusative	konfidenta	konfidentów
instrumental	konfidentem	konfidentami
locative	konfidencie	konfidentach
vocative	konfidencie	konfidenci

Derived terms

adjective

• konfidencki

 

Related terms

noun

• konfidencja

 

Further reading

• konfident in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• konfident in Polish dictionaries at PWN