konsequar
Ido edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Verb edit
konsequar (present konsequas, past konsequis, future konsequos, conditional konsequus, imperative konsequez)
- (intransitive) to follow, result, ensue (from something)
Conjugation edit
Conjugation of konsequar
|
present | past | future | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | konsequar | konsequir | konsequor | ||||
| tense | konsequas | konsequis | konsequos | ||||
| conditional | konsequus | ||||||
| imperative | konsequez | ||||||
| adjective active participle | konsequanta | konsequinta | konsequonta | ||||
| adverbial active participle | konsequante | konsequinte | konsequonte | ||||
| nominal active participle | singular | konsequanto | konsequinto | konsequonto | |||
| plural | konsequanti | konsequinti | konsequonti | ||||