konstytutywny
Polish
editEtymology
editAdapted borrowing of Late Latin cōnstitūtīvus + -ny.[1][2] First attested in 1843.[3]
Pronunciation
editAdjective
editkonstytutywny (not comparable, no derived adverb)
- constitutive (being a main component)
- (of a decision, legal act, etc.) constitutive (establishing something)
Declension
editDeclension of konstytutywny (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | konstytutywny | konstytutywna | konstytutywne | konstytutywni | konstytutywne | |
| genitive | konstytutywnego | konstytutywnej | konstytutywnego | konstytutywnych | ||
| dative | konstytutywnemu | konstytutywnej | konstytutywnemu | konstytutywnym | ||
| accusative | konstytutywnego | konstytutywny | konstytutywną | konstytutywne | konstytutywnych | konstytutywne |
| instrumental | konstytutywnym | konstytutywną | konstytutywnym | konstytutywnymi | ||
| locative | konstytutywnym | konstytutywnej | konstytutywnym | konstytutywnych | ||
References
edit- ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “konstytutywny”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
- ^ Stanisław Dubisz, editor (2003), “konstytutywny”, in Uniwersalny słownik języka polskiego [Universal dictionary of the Polish language][1] (in Polish), volumes 1-4, Warsaw: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, →ISBN
- ^ Gazeta Wielkiego Xięstwa Poznańskiego (in Polish), number 263, 1843 November 9, page 2110
Further reading
edit- konstytutywny in Polish dictionaries at PWN
- konstytutywny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego