kontradykcja

See also: kontradykcją

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin contrādictiō. In modern contexts, reinforced by contradiction.

Pronunciation

• IPA^(key): /kɔn.traˈdɨk.t͡sja/
• Rhymes: -ɨkt͡sja
• Syllabification: kon‧tra‧dyk‧cja

Noun

kontradykcja f

1. (archaic) contradiction, counterargument
2. (archaic) objection

Declension

Declension of kontradykcja

	singular	plural
nominative	kontradykcja	kontradykcje
genitive	kontradykcji	kontradykcji/kontradykcyj (archaic)
dative	kontradykcji	kontradykcjom
accusative	kontradykcję	kontradykcje
instrumental	kontradykcją	kontradykcjami
locative	kontradykcji	kontradykcjach
vocative	kontradykcjo	kontradykcje

Further reading

• kontradykcja in Polish dictionaries at PWN