konulmak

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish قونلمق (konulmak). Possibly from the same root as komak.

Verb

konulmak (third-person singular simple present konulur)

1. passive of konmak; to be placed, put, set.

Conjugation

Conjugation of konulmak (aorist in -V⁴r)

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive			konulmak
impersonal participle	imperfective		konulan
	perfective		konulmuş
	prospective		konulacak
personal participle	non-prospective		konulduğum	konulduğun	konulduğu	konulduğumuz	konulduğunuz	konuldukları
	prospective		konulacağım	konulacağın	konulacağı	konulacağımız	konulacağınız	konulacakları
verbal noun			konulma
way of doing			konuluş
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	konulurum	konulursun	konulur	konuluruz	konulursunuz	konulurlar
		imperfective	konuluyorum	konuluyorsun	konuluyor	konuluyoruz	konuluyorsunuz	konuluyorlar
	past	perfective	konuldum	konuldun	konuldu	konulduk	konuldunuz	konuldular
		imperfective	konuluyordum	konuluyordun	konuluyordu	konuluyorduk	konuluyordunuz	konuluyorlardı (or konuluyordular)
	future		konulacağım	konulacaksın	konulacak	konulacağız	konulacaksınız	konulacaklar
inferential	perfective		konulmuşum	konulmuşsun	konulmuş	konulmuşuz	konulmuşsunuz	konulmuşlar
	aorist		konulurmuşum	konulurmuşsun	konulurmuş	konulurmuşuz	konulurmuşsunuz	konulurlarmış (or konulurmuşlar)
	imperfective		konuluyormuşum	konuluyormuşsun	konuluyormuş	konuluyormuşuz	konuluyormuşsunuz	konuluyorlarmış
conditional	simple		konulsam	konulsan	konulsa	konulsak	konulsanız	konulsalar
	perfective		konulsaydım	konulsaydın	konulsaydı	konulsaydık	konulsaydınız	konulsaydılar
optative			konulayım	konulasın	konula	konulalım	konulasınız	konulalar
progressive			konulmaktayım	konulmaktasın	konulmakta	konulmaktayız	konulmaktasınız	konulmaktalar
necessitative			konulmalıyım	konulmalısın	konulmalı	konulmalıyız	konulmalısınız	konulmalılar
imperative				konul	konulsun		konulun	konulsunlar
Positive interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	konulur muyum?	konulur musun?	konulur mu?	konulur muyuz?	konulur musunuz?	konulurlar mı?
		imperfective	konuluyor muyum?	konuluyor musun?	konuluyor mu?	konuluyor muyuz?	konuluyor musunuz?	konuluyorlar mı?
	past	perfective	konuldum mu?	konuldun mu?	konuldu mu?	konulduk mu?	konuldunuz mu?	konuldular mı?
		imperfective	konuluyor muydum?	konuluyor muydun?	konuluyor muydu?	konuluyor muyduk?	konuluyor muydunuz?	konuluyorlar mıydı?
	future		konulacak mıyım?	konulacak mısın?	konulacak mı?	konulacak mıyız?	konulacak mısınız?	konulacaklar mı?
inferential	perfective		konulmuş muyum?	konulmuş musun?	konulmuş mu?	konulmuş muyuz?	konulmuş musunuz?	konulmuşlar mı?
	aorist		konulur muymuşum?	konulur muymuşsun?	konulur muymuş?	konulur muymuşuz?	konulur muymuşsunuz?	konulurlar mıymış?
	imperfective		konuluyor muymuşum?	konuluyor muymuşsun?	konuluyor muymuş?	konuluyor muymuşuz?	konuluyor muymuşsunuz?	konuluyorlar mıymış?
conditional	simple		konulsam mı?	konulsan mı?	konulsa mı?	konulsak mı?	konulsanız mı?	konulsalar mı?
	perfective		konulsa mıydım?	konulsa mıydın?	konulsa mıydı?	konulsa mıydık?	konulsa mıydınız?	konulsalar mıydı?
progressive			konulmakta mıyım?	konulmakta mısın?	konulmakta mı?	konulmakta mıyız?	konulmakta mısınız?	konulmaktalar mı?
necessitative			konulmalı mıyım?	konulmalı mısın?	konulmalı mı?	konulmalı mıyız?	konulmalı mısınız?	konulmalılar mı?
Negative declarative
infinitive			konulmamak
impersonal participle	imperfective		konulmayan
	perfective		konulmamış
	prospective		konulmayacak
personal participle	non-prospective		konulmadığım	konulmadığın	konulmadığı	konulmadığımız	konulmadığınız	konulmadıkları
	prospective		konulmayacağım	konulmayacağın	konulmayacağı	konulmayacağımız	konulmayacağınız	konulmayacakları
verbal noun			konulmama
way of doing			konulmayuş
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	konulmam	konulmazsın	konulmaz	konulmayız	konulmazsınız	konulmazlar
		imperfective	konulmuyorum	konulmuyorsun	konulmuyor	konulmuyoruz	konulmuyorsunuz	konulmuyorlar
	past	perfective	konulmadım	konulmadın	konulmadı	konulmadık	konulmadınız	konulmadılar
		imperfective	konulmuyordum	konulmuyordun	konulmuyordu	konulmuyorduk	konulmuyordunuz	konulmuyorlardı
	future		konulmayacağım	konulmayacaksın	konulmayacak	konulmayacağız	konulmayacaksınız	konulmayacaklar
inferential	perfective		konulmamışım	konulmamışsın	konulmamış	konulmamışız	konulmamışsınız	konulmamışlar
	aorist		konulmazmışım	konulmazmışsın	konulmazmış	konulmazmışız	konulmazmışsınız	konulmazlarmış
	imperfective		konulmuyormuşum	konulmuyormuşsun	konulmuyormuş	konulmuyormuşuz	konulmuyormuşsunuz	konulmuyorlarmış
conditional	simple		konulmasam	konulmasan	konulmasa	konulmasak	konulmasanız	konulmasalar
	perfective		konulmasaydım	konulmasaydın	konulmasaydı	konulmasaydık	konulmasaydınız	konulmasaydılar
optative			konulmayayım	konulmayasın	konulmaya	konulmayalım	konulmayasınız	konulmayalar
progressive			konulmamaktayım	konulmamaktasın	konulmamakta	konulmamaktayız	konulmamaktasınız	konulmamaktalar
necessitative			konulmamalıyım	konulmamalısın	konulmamalı	konulmamalıyız	konulmamalısınız	konulmamalılar
imperative				konulma	konulmasın		konulmayın	konulmasınlar
Negative interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	konulmaz mıyım?	konulmaz mısın?	konulmaz mı?	konulmaz mıyız?	konulmaz mısınız?	konulmazlar mı?
		imperfective	konulmuyor muyum?	konulmuyor musun?	konulmuyor mu?	konulmuyor muyuz?	konulmuyor musunuz?	konulmuyorlar mı?
	past	perfective	konulmadım mı?	konulmadın mı?	konulmadı mı?	konulmadık mı?	konulmadınız mı?	konulmadılar mı?
		imperfective	konulmuyor muydum?	konulmuyor muydun?	konulmuyor muydu?	konulmuyor muyduk?	konulmuyor muydunuz?	konulmuyorlar mıydı?
	future		konulmayacak mıyım?	konulmayacak mısın?	konulmayacak mı?	konulmayacak mıyız?	konulmayacak mısınız?	konulmayacaklar mı?
inferential	perfective		konulmamış mıyım?	konulmamış mısın?	konulmamış mı?	konulmamış mıyız?	konulmamış mısınız?	konulmamışlar mı?
	aorist		konulmaz mıymışım?	konulmaz mıymışsın?	konulmaz mıymış?	konulmaz mıymışız?	konulmaz mıymışsınız?	konulmazlar mıymış?
	imperfective		konulmuyor muymuşum?	konulmuyor muymuşsun?	konulmuyor muymuş?	konulmuyor muymuşuz?	konulmuyor muymuşsunuz?	konulmuyorlar mıymış?
conditional	simple		konulmasam mı?	konulmasan mı?	konulmasa mı?	konulmasak mı?	konulmasanız mı?	konulmasalar mı?
	perfective		konulmasa mıydım?	konulmasa mıydın?	konulmasa mıydı?	konulmasa mıydık?	konulmasa mıydınız?	konulmasalar mıydı?
progressive			konulmamakta mıyım?	konulmamakta mısın?	konulmamakta mı?	konulmamakta mıyız?	konulmamakta mısınız?	konulmamaktalar mı?
necessitative			konulmamalı mıyım?	konulmamalı mısın?	konulmamalı mı?	konulmamalı mıyız?	konulmamalı mısınız?	konulmamalılar mı?

References

• Redhouse, James W. (1890) “قونلمق”, in A Turkish and English Lexicon‎^[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1500
• Avery, Robert et al., editors (2013), The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN