konungarike
Swedish edit
Etymology edit
From Old Norse konungríki, from Proto-Germanic *kuningarīkiją. Equivalent to konung + -a- + rike.
Pronunciation edit
Noun edit
konungarike n
Declension edit
Declension of konungarike | ||||
---|---|---|---|---|
Singular | Plural | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Nominative | konungarike | konungariket | konungariken | konungarikena |
Genitive | konungarikes | konungarikets | konungarikens | konungarikenas |