konurbacja

Polish

Etymology

Borrowed from English conurbation.

Pronunciation

• IPA^(key): /kɔ.nurˈbat͡s.ja/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -at͡sja
• Syllabification: ko‧nur‧bac‧ja

Noun

konurbacja f

1. conurbation

Declension

Declension of konurbacja

	singular	plural
nominative	konurbacja	konurbacje
genitive	konurbacji	konurbacji/konurbacyj (archaic)
dative	konurbacji	konurbacjom
accusative	konurbację	konurbacje
instrumental	konurbacją	konurbacjami
locative	konurbacji	konurbacjach
vocative	konurbacjo	konurbacje

Derived terms

adjective

• konurbacyjny

 

Further reading

• konurbacja in Polish dictionaries at PWN