koregencja
See also: koregencją
Polish edit
Etymology edit
Borrowed from French corégence.[1] By surface analysis, ko- + regencja.[2][3] First attested in 1949.[4] Compare Silesian koregyncyjŏ.
Pronunciation edit
Noun edit
koregencja f (related adjective koregencyjny)
- coregency (monarchical position (such as king, queen, emperor, or empress) held by two persons when normally held by only one)
Declension edit
Declension of koregencja
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | koregencja | koregencje |
| genitive | koregencji | koregencji/koregencyj (archaic) |
| dative | koregencji | koregencjom |
| accusative | koregencję | koregencje |
| instrumental | koregencją | koregencjami |
| locative | koregencji | koregencjach |
| vocative | koregencjo | koregencje |
Related terms edit
nouns
References edit
- ^ Witold Doroszewski, editor (1958–1969), “koregencja”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN
- ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “koregencja”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
- ^ Stanisław Dubisz, editor (2003), “koregencja”, in Uniwersalny słownik języka polskiego [Universal dictionary of the Polish language][1] (in Polish), volumes 1-4, Warsaw: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, →ISBN
- ^ Roczniki humanistyczne[2] (in Polish), Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Wydział Historyczno-Filologiczny, 1949, page 48
Further reading edit
- koregencja in Polish dictionaries at PWN