kosning
Icelandic edit
Etymology edit
From Old Norse kosning, related to kjósa (“elect, choose”).
Pronunciation edit
Noun edit
kosning f (genitive singular kosningar, nominative plural kosningar)
- (often plural only) election
Declension edit
declension of kosning
f-s1 | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | kosning | kosningin | kosningar | kosningarnar |
accusative | kosningu | kosninguna | kosningar | kosningarnar |
dative | kosningu | kosningunni | kosningum | kosningunum |
genitive | kosningar | kosningarinnar | kosninga | kosninganna |
Old Norse edit
Alternative forms edit
- kosningr m
Etymology edit
From kjósa (“choose”). + -ing.
Noun edit
kosning f (genitive kosningar, dative kosningu)
Declension edit
Declension of kosning (strong ō-stem)
feminine | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | kosning | kosningin | kosningar | kosningarnar |
accusative | kosning | kosningina | kosningar | kosningarnar |
dative | kosningu | kosningunni | kosningum | kosningunum |
genitive | kosningar | kosningarinnar | kosninga | kosninganna |
References edit
- “kosning”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press