kranttu
Finnish edit
Etymology edit
Borrowed from Swedish grann, granntyckt.
Pronunciation edit
Adjective edit
kranttu (comparative krantumpi, superlative krantuin) (colloquial)
Declension edit
Inflection of kranttu (Kotus type 1*C/valo, tt-t gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | kranttu | krantut | |
genitive | krantun | kranttujen | |
partitive | kranttua | kranttuja | |
illative | kranttuun | kranttuihin | |
singular | plural | ||
nominative | kranttu | krantut | |
accusative | nom. | kranttu | krantut |
gen. | krantun | ||
genitive | krantun | kranttujen | |
partitive | kranttua | kranttuja | |
inessive | krantussa | krantuissa | |
elative | krantusta | krantuista | |
illative | kranttuun | kranttuihin | |
adessive | krantulla | krantuilla | |
ablative | krantulta | krantuilta | |
allative | krantulle | krantuille | |
essive | kranttuna | kranttuina | |
translative | krantuksi | krantuiksi | |
abessive | krantutta | krantuitta | |
instructive | — | krantuin | |
comitative | — | kranttuine |
Synonyms edit
Derived terms edit
Further reading edit
- “kranttu”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-02