kyrra
Old Norse edit
Etymology edit
From kyrr (“calm”).
Noun edit
kyrra f (genitive kyrru)
Declension edit
Declension of kyrra (weak ōn-stem)
Verb edit
kyrra
- to calm, still
Conjugation edit
Conjugation of kyrra — active (weak class 1)
infinitive | kyrra | |
---|---|---|
present participle | kyrrandi | |
past participle | kyrðr | |
indicative | present | past |
1st-person singular | kyrri | kyrða |
2nd-person singular | kyrrir | kyrðir |
3rd-person singular | kyrrir | kyrði |
1st-person plural | kyrrum | kyrðum |
2nd-person plural | kyrrið | kyrðuð |
3rd-person plural | kyrra | kyrðu |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | kyrra | kyrða |
2nd-person singular | kyrrir | kyrðir |
3rd-person singular | kyrri | kyrði |
1st-person plural | kyrrim | kyrðim |
2nd-person plural | kyrrið | kyrðið |
3rd-person plural | kyrri | kyrði |
imperative | present | |
2nd-person singular | kyrr, kyrri | |
1st-person plural | kyrrum | |
2nd-person plural | kyrrið |
Conjugation of kyrra — mediopassive (weak class 1)
infinitive | kyrrask | |
---|---|---|
present participle | kyrrandisk | |
past participle | kyrzk | |
indicative | present | past |
1st-person singular | kyrrumk | kyrðumk |
2nd-person singular | kyrrisk | kyrðisk |
3rd-person singular | kyrrisk | kyrðisk |
1st-person plural | kyrrumsk | kyrðumsk |
2nd-person plural | kyrrizk | kyrðuzk |
3rd-person plural | kyrrask | kyrðusk |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | kyrrumk | kyrðumk |
2nd-person singular | kyrrisk | kyrðisk |
3rd-person singular | kyrrisk | kyrðisk |
1st-person plural | kyrrimsk | kyrðimsk |
2nd-person plural | kyrrizk | kyrðizk |
3rd-person plural | kyrrisk | kyrðisk |
imperative | present | |
2nd-person singular | kyrsk, kyrrisk | |
1st-person plural | kyrrumsk | |
2nd-person plural | kyrrizk |
Adjective edit
kyrra