lenunculus
Latin edit
Etymology 1 edit
Apparently an alteration of *lembunculus, a diminutive of lembus.
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /leːˈnun.ku.lus/, [ɫ̪eːˈnʊŋkʊɫ̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /leˈnun.ku.lus/, [leˈnuŋkulus]
Noun edit
lēnunculus m (genitive lēnunculī); second declension
Declension edit
Second-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | lēnunculus | lēnunculī |
Genitive | lēnunculī | lēnunculōrum |
Dative | lēnunculō | lēnunculīs |
Accusative | lēnunculum | lēnunculōs |
Ablative | lēnunculō | lēnunculīs |
Vocative | lēnuncule | lēnunculī |
Etymology 2 edit
Noun edit
lēnunculus m (genitive lēnunculī); second declension
- Diminutive of lēnō (“a pimp”)
Declension edit
Second-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | lēnunculus | lēnunculī |
Genitive | lēnunculī | lēnunculōrum |
Dative | lēnunculō | lēnunculīs |
Accusative | lēnunculum | lēnunculōs |
Ablative | lēnunculō | lēnunculīs |
Vocative | lēnuncule | lēnunculī |
References edit
- “lenunculus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “lenunculus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- lenunculus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.