libanotis
Latin edit
Etymology edit
Borrowed from Ancient Greek λιβανωτίς (libanōtís).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /li.baˈnoː.tis/, [lʲɪbäˈnoːt̪ɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /li.baˈno.tis/, [libäˈnɔːt̪is]
Noun edit
libanōtis f (genitive libanōtidis); third declension
Declension edit
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | libanōtis | libanōtidēs |
Genitive | libanōtidis | libanōtidum |
Dative | libanōtidī | libanōtidibus |
Accusative | libanōtidem | libanōtidēs |
Ablative | libanōtide | libanōtidibus |
Vocative | libanōtis | libanōtidēs |
References edit
- “libanotis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- libanotis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.