lilinus
Latin edit
Etymology edit
From līlium (“lily”) + -īnus.
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /ˈliː.li.nus/, [ˈlʲiːlʲɪnʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈli.li.nus/, [ˈliːlinus]
Adjective edit
līlinus (feminine līlina, neuter līlinum); first/second-declension adjective
- made from lilies
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | līlinus | līlina | līlinum | līlinī | līlinae | līlina | |
Genitive | līlinī | līlinae | līlinī | līlinōrum | līlinārum | līlinōrum | |
Dative | līlinō | līlinō | līlinīs | ||||
Accusative | līlinum | līlinam | līlinum | līlinōs | līlinās | līlina | |
Ablative | līlinō | līlinā | līlinō | līlinīs | |||
Vocative | līline | līlina | līlinum | līlinī | līlinae | līlina |
Related terms edit
References edit
- “lilinus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- lilinus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.