longiflorus
Latin edit
Etymology edit
New Latin; from longus (“long”) + flōs (“flower”), changed to first and second declension.
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /lon.ɡiˈfloː.rus/, [ɫ̪ɔŋɡɪˈfɫ̪oːrʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /lon.d͡ʒiˈflo.rus/, [lon̠ʲd͡ʒiˈflɔːrus]
Adjective edit
longiflōrus (feminine longiflōra, neuter longiflōrum); first/second-declension adjective
Usage notes edit
- Used almost exclusively as a taxonomic epithet and thus not normally in inflected forms other than the nominative singular.
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | longiflōrus | longiflōra | longiflōrum | longiflōrī | longiflōrae | longiflōra | |
Genitive | longiflōrī | longiflōrae | longiflōrī | longiflōrōrum | longiflōrārum | longiflōrōrum | |
Dative | longiflōrō | longiflōrō | longiflōrīs | ||||
Accusative | longiflōrum | longiflōram | longiflōrum | longiflōrōs | longiflōrās | longiflōra | |
Ablative | longiflōrō | longiflōrā | longiflōrō | longiflōrīs | |||
Vocative | longiflōre | longiflōra | longiflōrum | longiflōrī | longiflōrae | longiflōra |